کد مطلب:52306
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
چرا در يكي از نشريات در راه حق آمده است كه نگراني لازمه زندگي است؟
نگراني به مفهوم گوناگوني مي تواند تصوّر شود. امّا آنچه مورد نظر است احساسي در مقابل بي تفاوتي مي باشد. آدمهايي كه در دين مطلوب هستند، كساني اند كه با بصيرت به مسايل دوز مي نگرند و در جامعه خويش حضور دارند. اين حضور بي ترديد در انسان مؤثّر است، زيرا مؤمن خود را در مقابل گرفتاري ها و ناكامي هاي انسان ها و ظلم و ستم و جهل و فقر و جنگ، مسؤول مي داند چرا چنين نباشد كه سراسر آيات و روايات، ما را متعهد مي كند. البته اين يك احساس انساني است و هر انساني چنين حالتي را داراست ولي در مكتب اين احساس بارور مي شود و پشتوانه مي يابد.
از منظري ديگر، مؤمن هيچ حزن و اندوهي ندارد. زيرا با پيشگيري و توكل بر خداوند از او آرامش مي گيرد و به تكليف خويش مي پردازد. او در اين مرحله به وظيفه مي انديشد نه به نتيجه(1) و چنين است كه در قرآن آمده است: «إِنَّ اولياءَ اللهِ لاخوفٌ عَليهم و لاهُم يَحزنُون; همانا دوستان خدا نه خوفي از گذشته و نه اندوهي از آينده دارند».
بسيار روشن است كه اين نگراني با آن كيفيت رواني كه يك بيماري است، كاملا متفاوت مي باشد. هر چند همان نگراينها نيز در ستبر دين و دستورات نشاط انگيز به سامان مي رسد.
( بخش پاسخ به سؤالات )
ـــــــــــــــــــــ
1 - اشاره به جمله اي از امام خميني((رحمه الله)).
ـ5ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.